پنجاهمين سالگرد تاسيس بنياد موسيقي بتهوون- خانه ي هنرمندان ايران.
من عصارو دوس دارم، مخصوصن كه وقتي خركي داد ميزنم: آخيييييييييييي ( بهزاد غريب پور داشت دست اميرهوشنگ كاووسي رو ميبوسيد)، از رديف جلويي برگرده طرفم و بهم لبخند محبت آميز بزنه. من چي كار كنم با اين ولوم بالام، دست خودم نيست!
پ. ن. اونايي كه قراره برن گمشن سريعتر! خانوما سريعتر، آقايون سريعتر...
پ. ن. شاعر نيستم، نويسنده نيستم، خواننده نيستم، هنرمند نيستم... مگه قرار بوده باشم؟!
پ. ن. هوا آلودس. كوچولوهاي من بشينين تو خونه و برنامه هاي مخصوص خودتونو تماشا كنين. پسر شجاع و مشاهير تاريخو داره تكرار ميكنه، با اون چند تا ميمونا!
پ. ن. دوباره ميسازمت وطن اگر چه با خشت جان خويش.