جمعه، آبان ۳۰، ۱۳۸۲


هيچ وقت آدمايي كه كسيو دوست دارن ولي به طرف نميگن رو درك نكردم. خب يعني كه چي؟ اين خجالته يا ترس از نه شنيدن؟! به نظر من كه دومي. يعني حتي واسه كسي كه دوس داريم باهاش باشيم هم ارزش يه نه گفتنو قائل نيستيم؟ براي من كه آدماي آسمون جل و گستاخي كه حرف ميزنن، صد برابرجالبترن تا بچه سوسولاي بي دست و پايي كه تو خواب و رويا سيرميكنن، با ماه پيشوني و... .


بيخيال ميان ترم اصول حسابداري، رفتم دختر ايروني- كانون. ايرج طهماسب فيلمنامه منو دزديده بود!


۱ نظر:

ناشناس گفت...

این سوال من هم هست! مدت هاس..این یکی از دلایلیه که من رو به این فرضیه می رسونه که 70 درصد عشق غروره