قشنگ ترين ابهام تمام عمر آدم اينه كه نميدونه كي قراره بميره. اونايي كه با رفتن پيش فالگير ميخوان اين ابهامو برطرف كنن كار لوسي ميكنن ننرا!
حساب كن...
شايد دقيقا شب قبل از زلزله بم ( اسم اين شهر كم كم داره ميره رو اعصاب!) يه مادري به دخترش گفته باشه: عزيزم! صداي اون ضبطو كم كن، بزرگ شي كر ميشيا!
بعد اون دختره هم از ترس كري صداي ضبطو كم ميكنه.
اون وقت دم صبح زلزله مياد و هم اون مادر و هم اون دختر، طفلكيا ميميرن...
ميبيني؟ همش همين قدر رو هواس.
...
همه اينا رو گفتم كه نوار با صداي بلند گوش دادنمو توجيه كنم! ؛)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر