جمعه، فروردین ۱۸، ۱۳۸۵


يك دقيقه سكوت به احترام كساني كه ميشد باشيم و نشديم.
مردگاني كه هرگز به حيات نيامدند.
مرداني كه وجود نيافتند.
زناني كه به باور زنده بودن نرسيدند.
و بعد برميگرديم به بودن هميشگي آنچه هستيم.
زندگان هر روزه.
پسركان شكننده توخالي.
دختركان بي صبر با دستاني تهي.
و بعد اگر باز دلمان بودن ديگري را خواست
يك دقيقه سكوت ميكنيم.
يك دقيقه ديگر...
يك دقيقه ديگر...
...
و زندگي را سكوت پر ميكند.
تهي ميميرد.

۶ نظر:

ناشناس گفت...

...(1 daghigheh)

ناشناس گفت...

fek konam ma intori ke migi hamash bayad sokoot konim...bikhod nis man esme weblogamo sokoot entekhab kardam ;)

ناشناس گفت...

fek konam systeme comment dunit baz irad peyda karde bashe haa! yani tedad nazarate gozashte shode ro neshun nemide dorost...ye tikke code e java yadesh rafte benevise un aghaye mohtaram ;)

ناشناس گفت...

hey sookoot ham bazi vaghta barakhodesh kheyli keyf mide

ناشناس گفت...

ye daghighe sokoot bara chizi ke hastim bedoone hichgoone ehteram .....

ناشناس گفت...

akh age mishnakhtim oon kas ke bayad bashim kiye...